rozłożył bluzę na trawie, usiadł na nią i tak sobie patrzył na niebo.

-Cześć - powiedziała zapinając kurtkę - młodszy bliźniaku.

Spojrzał na holly i się uśmiechnął - no, hej, córko największego kawalarza jakiego znam.

-O tak - zaczęła się śmiać - Szkoda, że ja odziedziczyłam charakter po mamusi - dodała, dalej się śmiejąc.

- czy ja wiem - zastanowił się - z tego co mówił twój tato to wynika, że twoja mamusia w twoim wieku była... hmmm... mało towarzyska i mało uśmiechnięta

-I nieznosila mojego ojca - dodała, siadając na trawie - Wręcz go nienawidziła i stanowczo zakazała mu ją lubić - zaśmiala się - Ale mój ojciec się uparł no i jestem!

- heh, też mi wyjaśnienie - zaśmiał się - a ja ci powiem tak: mamusia kochała tatusia, a tatuś kochał mamusię ... - zaczął jak małe dziecko wyjaśniać skąd się wziął.

-Oj, zatkaj się - zaczęła się turlać po trawie ze śmiechu - Wiem skąd się biorą dzieci!

- domyślam się - zaśmiał się i uklęknął przy niej łaskocząc ją.

-Ej! - pisnęła i zaczęła się rzucać - Przestań - śmiala się tak, że aż łzy jej leciały z oczy - Prooooszę!

- zero litości! - krzyknął ze śmiechem.

-Niee - krzyknęła, próbując go od siebie odepchnąć, z marnym skutkiem - Proooszzeee! Zrobięę co chcesz- wysapała, śmiejąc się dalej,

usiadł na niej okrakiem i spojrzał na nią ze śmiechem przestając się znęcać - Jestem niepokonany! - radość.

-Ale macho się znalazł - pokazała mu jezyk, ocierając policzki z łez.

- No ba, ze macho - spojrzał na nią tez pokazując jej język - lepszego nie znajdziesz, jestem nieporównywalny.

-Nie znajdę? - spytała, marszcząc nos, zupełnie jak Aoi - Zobaczymy!

- gdzie ty znajdziesz drugiego takiego faceta jak ja - przemawia przez niego wrodzona skromność i skleroza.

-W pokoju nr 8, śpi i jest twoim bratem bliźniakiem? - spytała.

- On się nie liczy, to marna podróbka - machnął ręką ze zdegustowaniem.

-Wiesz...liczy się - powiedziala złośliwie - Nie ma :P

- E tam - powiedział oburzony, A potem nagle uśmiechnął się szatańsko i znów zaczął ją łaskotać.

-PRzestaań - znowu zaczęła się śmiać i drzeć jednocześnie - Jesteś okruuutnyy!

Przestał na chwilę - ja? gdzie tam :P

-Tak ty - powiedziałąm wykorzystując tą chwilę. Szybko się podniosła - O!

- i kto tu teraz okrutny jest? - zrobił obrażoną minę.

-Królowa złośliwości zwana Holly Simons, a co? - zaśmiała się.

- ej... - zaśmiał się - nie ma tak.

-Czemu nie? - spytała, pokazując mu język

- Bo nie, o! - powiedział i wstał z ziemi - bo ja tak powiedziałem, a że ja mam zawsze rację to wiesz xD

-A czemu ty masz zawsze rację - zaczęła się z nim przekomarzać - Kto tak powiedzia?

- ja, o! - zaśmiał się.

-o! - powiedzialą groźnie - ok, wygrałeś :P

- dobra - uśmiechnął się - wiesz co? ja chyba idę do pokoju, jeszcze się panienka (czyt. jego brat) będzie martwić

-I zostawisz mnie samą? -udała oburzenie - A ić!

- Samą? to pojęcie względne. poza tym, jak to mówią, jak sie chce pogadać z kimś inteligentnym to trza pogadać z lustrem - uśmiechnął się - i mówię ci że to działa. ale nie na bliźniakach.

-ok, znajdę sobię innego kolegę - powiedziała milo - Nie widzialam dużej ilości ludzi jeszcze.

uśmiechnłą się - to do jutra - i poszedł do akademika.

-Pa- pomachała mu.

Wstała i poszłą do pokoju.