Stanęła w drzwiach kawiarni i z uśmiechem spojrzała na przyjaciela. No cóż, on wrócił pierwszy, ona ostatnia, zaledwie przed chwilą. Bagaż miała tuż za sobą. On potrzebował swobody, a ona chciała sie nacieszyć mamą w ciąży i swoim kochanym tatą. Tęskniła za nimi... No cóż, ale była o cały rok młodsza od Kevina, więc to normalne, że on ciągnął ku wolności.
Miała na sobie, jak zazwyczaj, zwiewną sukienkę, w kolorze zielonym i bluzę z kapturem. Styl odziedziczyła raczej po mamie i uwielbiała się ubierać niczym prawdziwe paryżanki. Może ta bluza nieco nie pasowala, ale  było po prostu zimno. A nie chciało jej się grzebać w torbie, by znaleźć coś innego.

-Nie musisz machać, widać Cię na kilometr - stwierdziła wesoło, podchodząc do stolika. Dość sprawnie manewrowała bagażem między stolikami... Koordynację ruchową miała wręcz wyborną!
-I nie chodzi tu tylko o ubrania - dodała - Włosy też rzucają się w oczy - no cóż. Jej Kevin, mimo wszystko, bardziej do Viorel niźli do Erica był podobny. Chociaż.... Był o wiele za spokojny jak na swoich rodziców. Ona z resztą też.
-Mogę usiąść? - spytała, odgarniając włosy z twarzy. Wypadało zapytać.

-Och, uwierz mi, poznałabym Cię na kilometr - stwierdziła. No cóż, może fakt, że jest dla niej osobą bardzo ważną potęgowało fakt, że wszędzie go pozna, ale to tylko domysły.
-Zawsze pytam! - oburzyła się. Postawiła bagaże tak, by nie zagradzały drogi, po czym usiadła na przeciw niego. Przyjrzała mu się uważnie... Już od kilku miesięcy wyrzucała sobie, że przez jej głupie-prawie-wyznania ich stosunki nieco się pogorszyłyi ochłodzily. Po co, och po co, głupia chciała coś zmieniać. Było dobrze, jak było, to czemu chciała, żeby lepiej było? No żóż... Odpowiedź jest prosta, ale nie zadowalająca. Przecież mogła z góry założyć, że jej uczucie do Kevina jest całkowicie nie odwzajemnione i ma ją za przyjaciółkę od pisakownicy, a nie bierzę pod uwagę w kategorii :obiekt westchnień:. Takie życie i trzeba było się z tym pogodzić. Ale nie, musiała doprowadzić do takiej sytuacji. Głupia Holly, glupia.
-Dobrze - powiedziała jednak z uśmiechem, który nie zdradzał, ze w jej głowie toczy się mała wojna - Mama bardzo dobrze znosi ciążę, uroczo wygląda z brzuszkiem. Tata jak zwykle ją rozpieszcza. Uważam, że są bardzo, bardzo zgranym małżeństwem. - A nic na to niewskazywało. Bowiem Simo i Aoi są jak...woda (a raczej powietrze) i ogień. zupełnie różni!

-Mama jest tardogłowa - stwierdziła, zaczynając rozglądać się za kelnerem. Miała ochotę na babeczkę z wiśniami i kakao - Podobnie z resztą jak ja. Mój tata twierdzi, że to rpzez nią, bo w czasie ciąży była strasznie uparta i przeszło na mnie - rodzice jednak nigdy nie powiedzieli czym się ta upartość objawiła. Może to i lepiej, nei każdy chce wiedzieć, że został poczęty, gdy rodzice byli pijani.
Co do Kevina, To Holly miała wielką nadzieję, że on nie domyśla się, że w jej sennych marzeniach są czymś więcej niż przyjaciółmi. Poza tym poczyniła już pewne kroki by o nim zapomnieć i nie wahała się o nich poinformować.
-Znasz Aleksa, prawda? - spytała, nieco zmieniając temat. Oj znał go, chodzili ze sobą do jednej klasy jeszcze w dawnej szkole. I chyba niezbyt się lubili.

-Oj, przestań! - oburzyła się, zaraz po tym jak zamówiła swoją wymarzoną babeczkę i kakao - Nie jest taki zły - stwierdzia lekko nadąsana.
Rzeczywiście, nie był. Nie licząc braku mózgu miał prawie same zalety. Był przystojny, dosć miły, zdarzało się, ze kulturalny i co najważniejsze - lubił Holly. I to bardzo. A, że jej samoocena nie należała do najwyższych, więc takie wyróznienie to było coś! Lubił ją jeden z ładnuejszych chłopców w Ypswich i nie bał się tego okazać.
- Według mnie jest miły - powiedziała - Kupił mi nawet czekoladki na porzegnanie.
Nie wspomniała, że kokosowe. Holly jest uczulona na kokosy. Robią jej siępo tym plamy na cerze i puchną jej ręcę. Ale jak ktoś bez mózgu mógł o tym pamiętać!

Mina Holly zdradziła wszystko. Tak, czekoladki były kokosowe i to tak kokosowe, jak tylko się dało. Ale liczy się gest! Na całe szczęście przyszła jej babeczka, więc mogła się nią szybko zajać, by ukryć zmieszanie.
Co do czasów basenowych... Kevin moze i je wspominał zabawnie, ale dla Holly były one przekleństwem. Po pierwsze głupio jej na myśl, że Kevin oglądał ją bez ubrań. Poza tym jak mogła wzbudzić w kimś...takie porządanie na przykład, gdy pamięta jej mały, dziewczęcy i zaczerwieniony od sloca tyłek? Ach! Ona nigdy nie będzie puszczała swoich dzieci bez gaci do baseników. I na pewno któregoś dnia jej za to podziękują.
-To był miły gest - odparła jednak, by choć trochę obronić Aleksa.

-Para gaci nie byłaby taka zła - powiedziała dość zaczepnie i nieco.... dwuznacznie - Gdyby były ładne...Może czerwone? I koronkowe.
Zrobiła nieco dziwną, dość zalotną minkę i spokojnie upiła trochę kakao. Takie zachowanie nie było podobne do Holly. Ona była raczej grzeczną dziewczynką, a nie mówiła takie rzeczy. No cóż. Zaskoczenie!
-Potem trzeba byłoby je włożyć - dodała. I ugryzła muffinkę.